Wie ben ik?
Al van kleins af aan heb ik een grote liefde voor dieren en vind ik paarden fascinerend. Ik wilde graag dieren helpen, ze verzorgen of ze iets leren. Eigenlijk voelde ik toen al dat dat mijn roeping was.
Op mijn 13e mocht ik eindelijk op paardrijles. Mijn leraar Engels zei ooit: “Paarden zijn verslavend hè?” En ja, de liefde voor paarden is nooit meer over gegaan. Paarden zijn prachtige, gevoelige dieren om mensen te helpen in hun ontwikkeling. Voor mij zijn paarden mijn leermeesters, mijn spiegels, mijn maatjes en mijn ultieme momenten van ontspanning. Ook nu nog.
Ik wilde graag dierenarts worden, maar na 3x uitgeloot te zijn, koos ik in 1997 voor Dierwetenschappen aan de universiteit van Wageningen. Gedrag van dieren trok mij enorm en ik wilde graag iets doen aan het welzijn van productiedieren. Maar in de loop van mijn studie ontdekte ik dat ik gedrag van mensen net zo interessant vond. Daarom volgde ik naast vakken als voeding, fokkerij, economie, ethologie en dierlijke productie systemen, ook communicatievakken en psychologie.
Ik was leergierig en vond het leuk de agrarische sector beter te leren kennen. Na mijn studie kreeg ik een baan als redacteur varkenshouderij, bij het blad Boerderij. Maar na een tijdje miste ik de uitdaging. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik solliciteerde bij HAS Hogeschool (HAS Green Academy) als docent dier- en veehouderij. Helaas werd ik het niet, maar kon ik wel een baan krijgen als docent Biology and Sciences op International School Eerde. En toen een jaar later, in 2006 toen er weer een vacature op HAS Hogeschool was, kreeg ik wel de baan.
Ik was dolblij en vereerd met deze baan: hbo-studenten iets kunnen leren en dan ook nog in de dier- en veehouderij! Ik begon als docent varkenshouderij, maar kreeg de kans mij steeds meer te ontwikkelen richting paardenhouderij, communicatie, persoonlijke ontwikkeling en ondernemen. Een opleiding tot coach gevolgd door een opleiding tot paardencoach, vulden mijn rugzak van expertise.
Het allermooiste aan mijn baan vond ik studenten begeleiden om zichzelf beter te leren kennen, zodat ze zichzelf konden ontwikkelen en gelukkiger worden. En ik nam regelmatig groepen studenten mee naar de paarden voor een workshop. Naast mijn werk, coachte ik ook mensen met inzet van een paard als spiegel (zie Coaching & Training).
Totdat ik ziek werd en ik darmkanker bleek te hebben. Mijn leven stond ineens totaal op z’n kop, het was een grote shock. Chemokuren en operaties volgden. In januari 2021 was ik verlost van mijn darmtumor en kon ik langzaam gaan herstellen. Nog zoekende door de onzekere toekomst die ik nu had, probeerde ik mijn leven weer op te pakken. Maar die periode duurde niet lang, want in de zomer van 2021 bleek ik ineens uitzaaiingen, waaronder een nieuwe grote tumor op mijn eierstok te hebben.
Dit was de meest moeilijke periode: het voelde alsof de grond onder me wegzakte. Ik kón het gewoon niet geloven dat dit het begin van het einde voor mij zou zijn, maar tegelijkertijd was daar dat zwarte toekomstscenario.
Als een geschenk uit de hemel was daar immunotherapie. Dat werkt bij reguliere vormen van darmkanker niet zo goed, maar bij mijn type was er een kans dat het wel zou werken. Een spannende, vreselijk onzekere tijd volgde waarin ik voelde hoe de kanker langzaam bezit nam van mijn lijf bezit. Toen kwam er een omslagpunt: de immunotherapie begon aan te slaan en ik voelde me steeds beter en minder ziek.
Inmiddels, een jaar later, is mijn situatie stabiel en voel ik me, behalve sneller moe, hartstikke goed. Natuurlijk speelt de onzekerheid mij soms parten, maar hoe gek het ook klinkt, ik voel me meer in balans dan ooit en geniet volop van de mooie kanten van het leven. Het is niet alleen een positief effect van de situatie waarin ik ben beland en meer en sneller voor mezelf durf te en kán kiezen, maar juist ook een resultaat van jarenlang werken aan mijn eigen persoonlijke ontwikkeling.
Ik voel diep dat mijn levensmissie nog niet is volbracht, het voelt meer alsof ik net ben begonnen! In de rol van trainer, coach, sparringspartner of moeder is mijn purpose of life om in nabijheid en vertrouwen mens of dier te begeleiden opdat de ander de weg naar geluk in zichzelf kan gaan ontdekken. En is die verbinding met jezelf tot stand gekomen, pas dan kun je echt verbinding maken met de ander (mens of dier). Zo ontstaat een krachtige en pure connectie!
Wil je weten hoe ik dit in de praktijk breng? Kijk dan bij Coaching & Training en Paard & Interactie
Wie weet tot ziens!